รับ ขายฝาก ธุรกิจสุดปัง กับข้อควรระวังที่มองข้ามไม่ได้
กระบวนการฝากขายทำให้คนที่ไปขายสูญเสียที่ดินและสิ่งปลูกสร้างไปจำนวนมาก เพราะกฎหมายฉบับนี้ทำให้ประชาชนเสียเปรียบนายทุนอย่างชัดเจน บางทีอาจถึงขั้นฆ่ากันทั้งครอบครัว จริง ๆ แล้วเป็นอย่างไรนั้น ในบทความนี้จะพูดถึงการ รับ ขายฝาก ตามกฎหมายสัญญาที่กำหนดว่าเป็นอย่างไร
สัญญาการ รับ ขายฝาก ที่สามารถคืนได้
รับ ขายฝาก คือสัญญาซื้อขายโดยกรรมสิทธิ์ที่ทรัพย์สินตกเป็นของผู้ซื้อ มีข้อตกลงว่าผู้ขายอาจสามารถไถ่ถอนทรัพย์สินนั้นได้ ตาม ป.พ.พ. มาตรา 491 ดังนี้
- สัญญาขายฝาก จะกล่าวว่าทันทีที่มีการลงทะเบียน กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินเป็นของผู้รับซื้อฝาก ซึ่งขายฝากได้รับคืนเมื่อไถ่ถอนตามกำหนดเวลาที่กำหนดโดยผู้ รับ ขายฝาก และกฎหมาย ถ้าเป็นอสังหาริมทรัพย์มีอายุ 10 ปี ส่วนสังหาริมทรัพย์มีอายุ 3 ปี นับจากเวลาที่ทำนิติกรรมซื้อขายกัน
- สัญญาขายฝากต้องมีระยะเวลาไถ่ถอนที่กำหนดว่าต้องคืนเมื่อใด แต่เกินกำหนดเวลาไถ่ตามกฎหมายไม่ได้ หากไม่มีกำหนดหรือระยะเวลาไถ่ถอนเกินกว่านั้นให้ลดเหลือ 10 ปี กับ 3 ปี
- การขยายกำหนดเวลาไถ่ โดยผู้ รับ ขายฝาก และขายฝากสามารถขยายสัญญาไถ่ถอนได้ไม่จำกัดจำนวนครั้ง แต่รวมแล้วต้องไม่เกินกว่า 10 ปี นับจากวันที่ฝากขาย และมีหนังสือลงลายมือชื่อผู้ขายฝากเป็นหลักฐาน ซึ่งหากทรัพย์สินขายฝากหรือการขยายระยะเวลาไถ่ถอนต้องจดทะเบียนและทำหนังสือต่อพนักงาน ไม่เช่นนั้นจะยกฟ้องบุคคลภายนอกผู้ได้มาซึ่งสิทธิโดยสุจริตและเสียประโยชน์ไม่ได้
- ผลการใช้สิทธิไถ่ถอนภายในกำหนดเวลา กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินที่ขายฝากตกเป็นของผู้ขายฝากนับแต่เวลาที่ผู้รับขายฝากทำการชำระค่าสินไถ่ โดยทรัพย์สินที่ไถ่ให้ผู้ไถ่ได้คืนโดยปราศจากสิทธิใด ๆ ที่ผู้ซื้อเดิมหรือทายาทหรือผู้รับโอนจากผู้ซื้อเดิมเกิดขึ้นก่อนกำหนดเวลาไถ่ เว้นแต่การเช่าทรัพย์สินที่ขายฝากที่ได้จดทะเบียนต่อพนักงาน และการเช่าไม่เป็นอันตรายต่อผู้ขายหรือผู้ไถ่ถอน ระยะเวลาการเช่าเหลือจำนวนเท่าใดก็ให้ชำระเพียงเท่านั้น แต่ไม่มากกว่าหนึ่งปี
จากบทความนี้ทำให้เห็นได้ถึงสัญญาต่าง ๆ เกี่ยวกับผู้ รับ ขายฝาก และผู้ขายฝากซึ่งก็ดูมีความซับซ้อนในการดำเนินการอยู่เล็กน้อย แต่ไม่ต้องกังวลเนื่องจากเป็นไปตามกฎหมายและมีผู้ให้บริการในเรื่องนี้อยู่แล้วนั่นก็คือเจ้าหน้าที่ประจำสำนักงานนั่นเอง เพียงแค่ผู้ขายฝากต้องนำเอกสารต่าง ๆ ที่ถูกกำหนดส่งไปยังกรมที่ดินเท่านั้น หากใครที่ไม่สามารถไถ่ถอนได้ทันทีตามระยะเวลาก็สามารถยืดหยุ่นได้ดังที่กล่าวมาในบทความนี้ ซึ่งเป็นข้อมูลที่มีประโยชน์มากเลยทีเดียว
กระบวนการฝากขายทำให้คนที่ไปขายสูญเสียที่ดินและสิ่งปลูกสร้างไปจำนวนมาก เพราะกฎหมายฉบับนี้ทำให้ประชาชนเสียเปรียบนายทุนอย่างชัดเจน บางทีอาจถึงขั้นฆ่ากันทั้งครอบครัว จริง ๆ แล้วเป็นอย่างไรนั้น ในบทความนี้จะพูดถึงการ รับ ขายฝาก ตามกฎหมายสัญญาที่กำหนดว่าเป็นอย่างไร สัญญาการ รับ ขายฝาก ที่สามารถคืนได้ รับ ขายฝาก คือสัญญาซื้อขายโดยกรรมสิทธิ์ที่ทรัพย์สินตกเป็นของผู้ซื้อ มีข้อตกลงว่าผู้ขายอาจสามารถไถ่ถอนทรัพย์สินนั้นได้ ตาม ป.พ.พ. มาตรา 491 ดังนี้ จากบทความนี้ทำให้เห็นได้ถึงสัญญาต่าง ๆ เกี่ยวกับผู้ รับ ขายฝาก และผู้ขายฝากซึ่งก็ดูมีความซับซ้อนในการดำเนินการอยู่เล็กน้อย แต่ไม่ต้องกังวลเนื่องจากเป็นไปตามกฎหมายและมีผู้ให้บริการในเรื่องนี้อยู่แล้วนั่นก็คือเจ้าหน้าที่ประจำสำนักงานนั่นเอง เพียงแค่ผู้ขายฝากต้องนำเอกสารต่าง ๆ ที่ถูกกำหนดส่งไปยังกรมที่ดินเท่านั้น หากใครที่ไม่สามารถไถ่ถอนได้ทันทีตามระยะเวลาก็สามารถยืดหยุ่นได้ดังที่กล่าวมาในบทความนี้ ซึ่งเป็นข้อมูลที่มีประโยชน์มากเลยทีเดียว